ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΤΑ HUSSERL
Το ον ειναι ως “το συστοιχο της συνειδησης: ως αυτο που γινεται αντιληπτο, γινεται μνημη, αναμενεται, αναπαρισταται εικονικα, γινεται αντικειμενο της φαντασιας, ταυτοποιειται, διαχωριζεται, γινεται πιστευτο, αποτελει γνωμη, αξιολογειται, κτλ.”
But to do so, knowledge theory can have before its eyes “only being as the correlate of consciousness: as perceived, remembered, expected, represented pictorially, imagined, identified, distinguished, believed, opined, evaluated, etc.”
And for Husserl, this means that the investigation must be directed “toward a scientific essential knowledge of consciousness, toward that which consciousness itself ‘is’ according to its essence in all its distinguishable forms” (p.89).
———————————————————
Ο HUSSERL ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΟΤΙ Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΕΙ ΠΡΟΣ
– “ΑΥΤΟ ΠΟΥ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ‘ΕΝΝΟΕΙ,’ {ΣΚΟΠΕΥΕΙ}, ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ—-ΣΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΜΟΡΦΩΝ—-ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ, ΤΩΡΑ ΚΑΘΑΡΑ, ΤΩΡΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ (ΣΕ ΣΥΓΧΥΣΗ), ΤΩΡΑ ΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ (now by presenting or by presentifying), ΤΩΡΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ Ή ΕΙΚΟΝΙΚΑ, ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ, ΤΩΡΑ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΜΕΝΑ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ, ΤΩΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ Ή ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΣΟΧΗΣ, ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΕ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ,
– …. ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΩΣ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ‘ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ’ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ‘ΕΓΚΥΡΑ’, ‘ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ’.
Husserl also notes that the investigation must also be directed toward “what consciousness ‘means,’ as well as toward the different ways in which—in accord with the essence of the aforementioned forms—it intends the objective, now clearly, now obscurely, now by presenting or by presentifying, now symbolically or pictorially, now simply, now mediated in thought, now in this or that mode of attention, and so in countless other forms, and how ultimately it ‘demonstrates’ the objective as that which is ‘validly,’ ‘really’” (p.89).
eidetisch 