ο χρόνος είναι άπειρος τόσο κατά πρόσθεσιν όσο και κατά διαίρεσιν
Ο χρόνος, κατά τον Αριστοτέλη, δεν υπάρχει ως ένα άπειρο δεδομένο σύνολο, αλλά είναι άπειρος τόσο κατά πρόσθεσιν όσο και κατά διαίρεσιν.
Ο χρόνος, κατά τον Αριστοτέλη, δεν υπάρχει ως ένα άπειρο δεδομένο σύνολο, αλλά είναι άπειρος τόσο κατά πρόσθεσιν όσο και κατά διαίρεσιν.
Το μέγεθος (π.χ. η έκταση στο χώρο) είναι άπειρο κατά διαίρεσιν. Ενώ, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ένα σώμα άπειρης έκτασης (το σύμπαν είναι πεπερασμένο), εντούτοις […]
Ο Αριστοτέλης διακρίνει δύο είδη απείρου*[Φυσικά 204a 6: «έτι άπειρον άπαν ή κατά πρόσθεσιν ή κατά διαίρεσιν ή αμφοτέρως».]: Ø το άπειρο κατά πρόσθεσιν, δηλαδή εκείνο που δεν εξαντλείται με […]